พลังประจำวันวันพุธที่ 22 มกราคม 2020
พระทัยของผู้ประทานธรรมบัญญัติ
เตรียมจิตใจ
“จงระลึกถึงวันสะบาโตถือเป็นวันบริสุทธิ์” (อพยพ 20:8) ใช้เวลาตรึกตรองว่าคุณให้ความสำคัญกับวันนี้อย่างไร
อ่าน : ลูกา 6:1-11
“แล้วพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่าบุตรมนุษย์เป็นเจ้าเป็นนายเหนือวันสะบาโต” ลูกา 6:5
สำรวจและใคร่ครวญ
พวกฟาริสีตามมารังควาญพระเยซูเหมือนเช่นนักข่าวที่ไล่ติดตามเพื่อหาเรื่องอื้อฉาว! พวกเขาไม่ใช่พวกที่ติดตามหาความจริงพวกเขาเพียงแต่ต้องการหาเหตุในการฟ้องพระเยซูในตอนนี้พวกเขาคัดค้านสองเรื่องเกี่ยวกับการรักษากฏวันสะบาโตคือเรื่องการเด็ดรวงข้าวของสาวก (ข้อ 1–5) และเรื่องการรักษาโรคของพระเยซู (ข้อ 6–11) ในวันสะบาโต
ในข้อแรกพระเยซูทรงไม่ได้สนใจข้อโต้แย้งเรื่องการตีความหมายของธรรมบัญญัติตามความเห็นของพวกฟาริสีว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้องหรือไม่แต่พระองค์กลับทรงประกาศสถานะที่แท้จริงของพระองค์ (ข้อ 5) โดยการทรงยกเรื่องของกษัตริย์ดาวิด (ข้อ 3,4) พระเยซูทรงประนามการยึดถือตามธรรมบัญญัติอย่างไร้ความคิดพระองค์ทรงอ้างพระองค์เป็นบุตรมนุษย์ซึ่งเป็นคำเรียกของพระเมสสิยาห์ (ดาเนียล 7:13,14) และเป็นการประกาศว่าพระองค์ทรงยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์ดาวิดและทรงเป็นพระบุตรที่กษัตริย์ดาวิดทรงรอคอยแต่พวกฟาริสีไม่ยอมรับสถานะของพระองค์ซึ่งเป็นสาเหตุของความขัดแย้งทั้งหลาย (ข้อ 11) ที่ตามมาในภายหลัง
การเป็นเจ้าเป็นนายเหนือวันสะบาโต (ข้อ 5) จึงทำให้พระเยซูทรงมิได้อยู่ภายใต้ธรรมบัญญัติแต่ทรงเป็นทั้งผู้ประทานและผู้ตีความหมายของธรรมบัญญัติที่ถูกต้องที่สุดด้วยพวกฟาริสีท่องจำธรรมบัญญัติได้แต่พวกเขากลับลืมพระประสงค์ของพระเจ้าผู้ทรงประทานธรรมบัญญัตินั้นและพวกเขายังละเลยธรรมบัญญัติเกี่ยวกับการรักเพื่อนบ้าน (เลวีนิติ 19:18) และการห้ามฆ่าคนด้วย (อพยพ 20:13) พวกฟาริสีรู้จักธรรมบัญญัติจนจำได้ขึ้นใจแต่พระเยซูทรงสำแดงพระทัยรักของผู้ทรงประทานธรรมบัญญัติ (ข้อ 9)
ตอบสนอง
ฉันให้ความสำคัญกับการเชื่อฟังธรรมบัญญัติหรือการเชื่อฟังพระเจ้า?