พลังประจำวันวันศุกร์ที่ 25 ตุลาคม 2019
ทิตัสเป็นกรณีทดสอบ
เตรียมจิตใจ:
คุณใช้อะไรเป็นตัวตัดสินว่า สงครามไหนที่คู่ควรกับการต่อสู้ของคุณ?
อ่าน : กาลาเทีย 2:1–10
“และจากคนสำคัญบางคนที่ยังอยู่ (เขาจะเคยเป็นอะไรมาก่อน ก็ไม่สำคัญอะไรสำหรับข้าพเจ้าเลย พระเจ้าไม่ทรงเห็นแก่หน้าใคร) คนสำคัญเหล่านั้นไม่ได้เพิ่มเติมสิ่งหนึ่งสิ่งใดให้แก่ข้าพเจ้าเลย” กาลาเทีย 2:6
สำรวจและใคร่ครวญ:
เป็นเรื่องที่น่ากระอักกระอ่วนใจอย่างมากสำหรับทิตัส วันที่เขาถูกอาจารย์เปาโลพาขึ้นไปยังสำนักงานใหญ่ของคริสตจักรชาวยิวในกรุงเยรูซาเล็ม ในฐานะคริสเตียนชาวต่างชาติ (กรีก) เพื่อตอบคำถามว่า เขาจำเป็นต้องเข้าสุหนัตหรือไม่?
นี่ไม่ใช่คำถามที่เล็กน้อยสำหรับอาจารย์เปาโล (หรือทิตัสด้วย) เพราะมันมีเดิมพันคือ เสรีภาพของข่าวประเสริฐด้วย (ข้อ 4)
อาจารย์เปาโลมีความกังวลว่า สิ่งที่ท่านได้ทำมาทั้งหมดแล้วนั้นอาจกลายเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ (ข้อ2ข) ท่านมิได้มีความสงสัยในเรื่องข่าวประเสริฐ เพราะท่านได้อธิบายในบทที่ 1 แล้วว่า นี่เป็นข่าวประเสริฐของพระเจ้า มิใช่ข่าวประเสริฐของท่านเอง และ การเปลี่ยนแปลงข่าวประเสริฐนี้จะนำมาถึงซึ่งคำแช่งสาป แต่นี่เปรียบเสมือนการวิ่งผลัดส่งไม้ แม้ว่าผู้วิ่งคนแรกวิ่งมาดี แต่ถ้าผู้วิ่งคนอื่นในทีมส่งไม้ไม่ถูก ทุกอย่างก็ไร้ประโยชน์
ดังนั้น ทิตัสจึงเป็นกรณีทดสอบสำหรับคนสำคัญบางคนในกรุงเยรูซาเล็ม (มิใช่สำหรับอาจารย์เปาโล) (ข้อ 6) ว่าเขาเหล่านั้นจะจริงใจต่อข่าวประเสริฐแห่งพระคุณหรือไม่? และเขาเหล่านั้นจะเห็นด้วยไหมว่า พระเยซูคริสต์ได้ทรงทำให้พันธสัญญาเดิมนั้นสมบูรณ์ในทุกส่วนแล้ว นั่นจึงไม่มีคริสเตียนที่เหนือกว่าหรือด้อยกว่ากัน? เพราะเราทุกคนต่างได้รับความรอดอย่างเท่าเทียมกัน โดยทางกางเขนของพระคริสต์อันเดียวกัน และถ้าความรอดต้องผ่านการกระทำอะไรเพิ่มเติมอีก เราก็กำลังกลับไปสู่การเป็นทาส เหมือนเดิม?
ใช่แล้ว พวกเขามีความเห็นเช่นเดียวกับอาจารย์เปาโลในพระกิตติคุณอันเดียวกัน พวกเขาไม่ได้เพิ่มเติมสิ่งหนึ่งสิ่งใดเข้าไปในข่าวประเสริฐอีก (ข้อ 6ข) ไม่มีพระเยซู บวก อื่นๆ อีก ... พวกเขาได้จับมือเป็นเพื่อนร่วมงานกับอาจารย์เปาโล (ข้อ 9) รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
ตอบสนอง:
เปโตรและเปาโลมีข่าวประเสริฐอันเดียวกัน แต่ที่ต่างกันคือยุทธศาสตร์และการทรงเรียก (ข้อ 7,8) ข่าวประเสริฐช่วยคุณให้เป็นคนใจกว้างต่อคริสเตียนคนอื่นอย่างไร?
